Türk sinemasının unutulmaz isimlerinden merhum sanatçı Kemal Sunal, 3 Temmuz 2000 tarihinde ‘Balalayka’ sinemasının çekimleri için bindiği Trabzon uçağında geçirdiği kalp krizi sonucu 55 yaşında hayatını kaybetmişti.
Filmleri hala ilgiyle izlenen sanatçı, 24’üncü mevt yıl dönümünde de unutulmadı.
Kemal Sunal’ın eşi Gül Sunal, kızı Ezo Sunal ve oğlu Ali Sunal’ın paylaşımı duygulandırdı.
“Kemal!”
“Birbirini nitekim seven iki bireyden biri ölürse şayet, gerçekte ölen hayatta kalandır. Kemaaaaallllll !!!! Cemil Meriç bu türlü demiş sahiden de o denli oluyor bil istedim…. 03.07.2000 hayat durmuş bana da ben çabalıyorum…
Çok yoruldum ..”
Ali Sunal, annesinin paylaşımına kayıtsız kalmadı. Babasının müsaadeden giderek oyuncu olan Ali Sunal, annesine “Ne yorulması, torunların seninle oynamaya bayılıyor. O denli bir bahtın yok gülüm.” sözleriyle karşılık verdi.
Babasının mevt yıl dönümünde nostaljik bir kareye yer veren 46 yaşındaki oyuncu, şu iletisi yazdı:
“Çok özledim babam”
“Bugün üzere bir yaz gününden bu fotoğraf eski yazlık konutumuzdan. Bu sene 24 yıl oldu sen gideli ve birinci sefer bu sene sensiz hayatım senle geçirdiğim hayatımı geçti mühlet olarak. Çok özledim babam. Umarım bir yerden beni, annemi, kardeşimi, kurduğum ailemi, torunlarını görüyorsundur. Torunların gördükleri anda seni tanıyor ve çok merak ediyorlar. Onlara gücüm yettiğince tanıtacağım, yaşatacağım melek dedelerini. Seni çok seviyorum babam… #KemalSunal”
Ezo Sunal (40) ise babası Kemal Sunal’ı yanağından öptüğü fotoğrafa şu notu düştü:
“Son gece”
Babamla bir arada geçirdiğimiz son gece bir 2 Temmuz gecesiydi; bir arada izlediğimiz son sinema de -çok uygun hatırlıyorum- ‘Forrest Gump’tı. Sinema bittikten sonra bir sessizlik olmuştu. Sinemadan çok etkilenmiştik. Babamın duygulandığını fark ettikten sonra sineması düşünmeyi bırakıp, onu izlemeye başlamıştım. O yüzden çok güzel hatırlıyorum o anı. Babamın duygulandığını, bir sinemadan etkilendiğini tahminen de birinci kere fark etmiştim.
“Hayat bir kutu çikolata gibidir”
Ve oturup bir mühlet onu izlemiştim. Yeterli ki de o denli yapmışım. Şöyle diyordu sinemada; ‘Hayat bir kutu çikolata üzeredir, içinden sana ne çıkacağını asla bilemezsin.’Annem daima ilerleyebilmek için geçmişi gerinde bırakmalısın sıkıntısı.’ Hoş sinemaydı, hoş bir andı. Müziğini de çok çok severim, bu sene de babamı bu müzikle paylaşmak istedim.”
