Yeditepe Üniversitesi Psikoloji Kısmı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Berke Kırıkkanat, öğrencilere imtihan öncesi tasayı azaltmak için, uygun bir çalışma takvimi planlama, uyku ve yemek nizamını aksatmama, mola vermeyi tembellik olarak görmeme ve spor aktiviteleri yapma tekliflerinde bulundu.
Üniversiteden yapılan açıklamada görüşlerine yer verilen Doç. Dr. Kırıkkanat, sınav kaygısına ait kıymetlendirme yaptı.
Belli bir seviyeye kadar telaşın, dert hissinin çalışma motivasyonunu tetikleyebilecek bir güce sahip olduğunu aktaran Kırıkkanat, “Ama ağır tasaya eşlik eden telaş dediğimiz olumsuz niyetler ve beklentiler, çocuğun konsantrasyonunun bozulmasına, dikkatinin dağılmasına neden olmaktadır.” tabirlerini kullandı.
Hayalleri için heyecanlanan gençler için ebeveynlere ve öğretmenlere değerli misyonlar düştüğünü vurgulayan Kırıkkanat, “Sınavı yalnızca bir araç olarak gören bir genç kuşak için, hem ebeveynlerin hem gençlerin hem de öğretmenlerin sınavı, kıyasıya uğraş verilmesi gereken bir süreç olarak yorumlamamaları gerekmektedir.” görüşünü bildirdi.
Kırıkkanat, sınavı, gençlerin meslek maksatlarına ulaşmasında basamaklardan yalnızca biri olduğunu göstermenin bedelli olduğunu, bu sayede tasa idaresinin kolaylaşabileceğini anlattı.
Berke Kırıkkanat, imtihan korkusu yaşayan öğrencilerin çalışırken ve imtihan esnasında atabileceği adımlara ait şunları kaydetti:
“Öğrenci imtihandan evvel tasa yaşıyorsa kendi çalışma tarzına uygun bir çalışma takvimi planlamalı, uyku ve yemek tertibini aksatmamalı, mola vermeyi tembellik olarak görmemeli, spor aktiviteleri, vücut gevşeme antrenmanları, nefes antrenmanları üzere bedensel idmanlar yapmalı. İmtihan esnasında telaş yaşaması durumunda ise öğrenci kendine sakinleşmesi için birkaç dakika müsaade vermeli. Diyaframdan nefes alıp vermesi, ‘elimden geleni yapacağım, dünyanın sonu değil, harika olmak zorunda değilim’ üzere kendiyle olumlu bir içsel diyalog gerçekleştirmesi kıymetli adımlar ortasında sayılabilir.”
Doç. Dr. Kırıkkanat, sınavı tamamlandıktan çabucak sonra öğrencinin kendini rahatlatmasını sağlayacak aktivitelerde bulunmasını önerdi.
Ebeveynlerin yapabilecekleri konusunda da Kırıkkanat, “Her şeyden değerlisi, ebeveynlerin her durumda ve şartta çocuklarının yanlarında olduğunu onlara hissettirmeleri hayli değerlidir. Ebeveynlerin imtihana hayati bir mana yüklemeden, hayatın olağan akışı içerisinde yaşanan süreçlerden biri olduğu iletisini vererek çocuklarına yaklaşmaları, imtihanın aile içinde bir tehdit ögesi olarak görülmesini engelleyebilir.” tavsiyesinde bulundu.
Kırıkkanat, ebeveynlerin ders dışında çocuklarının kendilerine vakit ayırmalarına müsaade vermeleri gerektiğini vurguladı.
Doç. Dr. Kırıkkanat, sınav kaygısı yaşayan bir gencin bir uzmana başvurma sürecini tetikleyen faktörleri ise şu biçimde sıraladı:
“Öğrenci dertten kaynaklı olarak günlük hayatında evvelce yapabildiği aktiviteleri yapamaz hale geliyorsa, imtihana dair olumsuz niyetler ve beklentiler nedeniyle dikkati dağılıyorsa, çalışmayı erteliyorsa, bu bahiste konuşmayı reddediyorsa, karın ağrısı, mide bulantısı, terleme, baş ağrısı üzere bedensel yakınmalarında bir artış gözlemleniyorsa fizikî gücü düşmüşse, çok çalışmasına karşın performansında bir düşüş gözlemleniyorsa bir uzmana başvurulmalıdır.”
